Poznata je činjenica da je obrazovanje i vaspitanje potomstva osnovni nosilac kulturnog progresa i duštvenog razvoja određene zajednice ljudi. Pri tom se ne sme izgubiti iz vida da se vaspitanje i obrazovanje primenjuje jos od najranijih oblika društvene zajednice, i gradeći osnovno kulturno nasleđe, prenosi sa kolena na koleno, kroz sve istorijske periode i različite organizacije života. To materijalno i kulturno blago sačuvano i negovano kroz vekovne borbe i istorijske tokove u sadašnjem istorijskom momentu je uvedeno u porodične okvire. Porodica postaje stub - nosilac kulturnog nasleđa, a samim tim i čuvar tradicionalnih kulturih vrednosti u celini.
"Umetničko stvaranje jedna je od onih snažnih osobina ljudske duše, bez koje naprosto ne mozemo zamisliti čoveka, kao što ga ne možemo predočiti bez dara za govor. Dar za umjetnost, bilo koje vrste, stoji u neposrednoj vezi sa svim drugim velikim pojavama ljudskog uma. U koga je naroda taj dar veći, u onoga je i čitava narodna duša bogatija."
"Pesma je nekada bila funkcionalno vezana za sve oblike sezonskih poslova u polju, kod stoke i u nekim domaćim poslovima. Ona je takođe bila deo raznih praznovanja, tuge i radosti, a u nekim svojim vidovima, kao na primer u obrednoj ili epskoj pesmi, nosi u sebi značenje nekadašnjih predstava o religiji i svetu, o istoriji i moralu."
"Igranjem kola verovali su stari istočni narodi da od slovenskih bogova mogu izmoliti: životnu snagu, blagostanje, zdravlje, rodne godine i napredak u domazluku. Energično kretanje, ljuljanje, okretanje u ritmu bogovi slovenski rado gledaju, pa su zato stari Sloveni verovali da se na svečane dane i Sunce okreće od veselja i uživanja. Sve je to pradavni "car kretanja" ...
Klasifikacije igračkog folklora
Klasifikacije igračkog folklora za svaku naciju i za svaku etno oblast stvaraju posebne poteškoće i predstavljaju najzahtevniji i najteži deo oblasti teorije folklora. U svakom slučaju, kod klasifikacije se ne polazi samo od opštih kriterijuma, već i od specifičnosti konkretnog igračkog materijala, naročito ako je u pitanju folklorna građa dugog evolutivnog razvoja. Ovo pitanje je svakako jedno od najaktuelnijih kada je u pitanju srpska orska građa. Posto svi pisani tragovi i dokumenta o igračkim pojavama pripadaju relativno novijoj istoriji, grupisanje prikupljenog igračkog materijala na osnovu starine moguće je izvesti samo studioznom analizom i poređenjem sa istorijskim, kulturnim i umetničkim događajima, prateći život našeg naroda u različitim istorijskim epohama. Pritom, u svakom slučaju, ne možemo da govorimo o tačnim datumima i godinama stvaranja nekog igračkog obrasca.
"U okvirima starih patrijahalnih kulturnih shvatanja u Srba pojam i reč muzika ne postoji. Ovaj opšti pojam izražavan je u narodu konceptom pesma i svirka, tj. ono što se peva i ono sto se svira. Reč muzika ušao je u narodnu upotrebu u tokovima raznih akulturacionih procesa, pa je zato dobijo i svoje posebno značenje."
